Onamission

Wanneer ik geen afspraak of bestemming heb, dan grijp ik mijn kans om te wandelen. Met mijn kids in de kinderwagen. Ik vind het heerlijk om buiten te zijn. Om te kunnen genieten van de wandeling, van de buitenlucht en van de omgeving. En wat een voorrecht heb ik, dat ik de voordeur achter me dichtdoe en ik meteen in een waterrijke omgeving allerlei kades af kan lopen. Soms kies ik willekeurig wat straten en kades zodat ik huizen en woonschepen kan bekijken. Maar mijn ‘rondje Veemkade’, zoals ik dat noem, is mijn favoriete route. Ik start bij de rode voetgangersbrug. Terwijl ik de kinderwagen omhoog duw, snuif ik de geur van het frisse water uit de entrepothaven op en voel ik de wind langs me heen waaien. Heerlijk begin. Vervolgens wandel ik naar de Veemkade. Ik geniet van het uitzicht over de Ijhaven tot aan de Passenger Terminal. De lengte van wegen en wateren geeft me altijd een vrij gevoel. Dan kan ik turen en van turen ontspan ik. Dat ik ontspan betekent niet dat ik stil ben. Inte

Als kind wilde ik de avonturen van Pippi Langkous beleven, als puber wilde ik in een wit minirokje met een getinte jongen in een strandtent 'de Lambada' dansen, als tiener wilde ik in een zachtroze dansjurk de 'Time of my life' als finaledans van de vakantie dansen en als twintiger droomde ik weg bij het liefdesverhaal van Rachel McAdams met Ryan Gosling in 'The Notebook'. Meisjesdromen. Ze horen erbij op die leeftijden. Laatst had ik zo'n avondje dat ik op Youtube zat te struinen en het sentiment herbeleefde. Toen vroeg ik me af hoe Pippi , Tommy ,  Annika ,   Jennifer Grey , Rachel mcAdams  en Roberta de Brito er nu uitzien. Via Google afbeeldingen had ik van de eerste vijf direct actuele foto's op mijn computerscherm. Maar van Roberta de Brito,  dat elfjarige lambadameisje met haar mooie haren en lange benen,   niet. Op verschillende fora en sites las ik dat zij een jaar na het opnemen van de clip is overleden. Slik. Maar toen vond ik een filmpje waa