Onamission

Vanochtend haalde ik wat boodschapjes bij een buurtsuper in Nice, waar ik woon. Het was druk bij de kassa. Er stond een rij van zeker vijftien mensen. Ik besloot om toch mijn mandje te vullen en sloot aan in de rij. Achter mij kwam een man staan, met vier blikjes bier in zijn handen. Hij vroeg me beleefd of hij voor mij mocht afrekenen. Ik zei 'nee'. Alle klanten in de rij hadden maar een paar artikelen in hun mandje dus ik zag er de noodzaak niet van in dat hij niet hoefde te wachten. De man passeerde mij en alle mensen voor me in de rij. Aan de eerste klant in de rij stelde hij dezelfde vraag. Die klant liet hem zowaar voor. Ook de kassière werkte mee; de man rekende zijn blikjes bier af en liep de winkel uit.  Ik stond te sissen van ongeloof. En er was in de hele rij geen klant die zich er druk om maakte. Ik moest meteen denken aan de 'Boiling Points' uitzendingen van MTV, waarin je geduld geënsceneerd op de proef wordt gesteld. Ik stelde me voor dat alle klanten plu

In een paar eeuwen tijd is er in de biologie en in de technologie erg veel ontdekt en mogelijk gemaakt. Communicatie, transport en de medische mogelijkheden behoren tot het basispakket van ons leven. Dat je live met iemand aan de andere kant van de wereld kunt telefoneren, dat is iets wat ik niet kan bevatten. Dat een vliegtuig de lucht in gaat of dat levend organisme genetisch gekloond kan worden, daar sta ik vaak genoeg van te kijken. En eigenlijk gaat het feit dat een wiel van een auto zo snel kan draaien er bij mij al niet in. Vandaag stond er in de krant dat er weer een nieuwe ‘uitvinding’ is gedaan. Het schijnt dat het chemici is gelukt om een elektron op twee plaatsen tegelijk te laten zijn. In een zogenaamde quantumcomputer (een cilinder met vloeibaar helium) is van het ene elektron is een tweede gemaakt. On-ge-loof-lijk, toch? Die toestand kan nu nog heel kort vorm behouden. Maar het lijkt mij dan, dat die kopie wel een keer een situatie bereikt waarin deze langer blijft besta