Naar het kinderdagverblijf
Vandaag zijn mijn kids vijftien maanden oud. En vanaf morgen gaan ze twee dagen in de week naar het kinderdagverblijf. Spannend. De eerste grote stap in hun leven. Eigenlijk had ik mijn kids vorige week al laten starten bij het kinderdagverblijf waar ik ze aanvankelijk aanmeldde. Maar toen ik ze daar na hun eerste wenuurtje ophaalde, trof ik ze allebei volledig over hun toeren aan. De één zat in een wipper en de ander zat op de grond, te huilen. Het kinderdagverblijf had geen of weinig aandacht voor ze gehad, een leidster te weinig staan en mij niet gebeld dat ik terug moest komen omdat de kids overstuur waren. Het vers getekende contract heb ik direct weer ontbonden. Ik voel me nog vreselijk schuldig over het feit dat ik mijn kids daar achterliet. En nu liggen voor me de intake formulieren van een ander kinderdagverblijf. Dit is het kinderdagverblijf wat mijn voorkeur had. Waar ik al drie keer ben wezen kijken. Waar de kids en ik zo leuk ontvangen worden. Waar de leidsters zin hebben