Onmogelijk

In een paar eeuwen tijd is er in de biologie en in de technologie erg veel ontdekt en mogelijk gemaakt. Communicatie, transport en de medische mogelijkheden behoren tot het basispakket van ons leven. Dat je live met iemand aan de andere kant van de wereld kunt telefoneren, dat is iets wat ik niet kan bevatten. Dat een vliegtuig de lucht in gaat of dat levend organisme genetisch gekloond kan worden, daar sta ik vaak genoeg van te kijken. En eigenlijk gaat het feit dat een wiel van een auto zo snel kan draaien er bij mij al niet in. Vandaag stond er in de krant dat er weer een nieuwe ‘uitvinding’ is gedaan. Het schijnt dat het chemici is gelukt om een elektron op twee plaatsen tegelijk te laten zijn. In een zogenaamde quantumcomputer (een cilinder met vloeibaar helium) is van het ene elektron is een tweede gemaakt. On-ge-loof-lijk, toch? Die toestand kan nu nog heel kort vorm behouden. Maar het lijkt mij dan, dat die kopie wel een keer een situatie bereikt waarin deze langer blijft bestaan. Als ik nog wat verder door redeneer, dan zou het er op neer moeten komen dat ooit mensen, dieren, dingen op twee plaatsten tegelijk kunnen zijn, even heel simpel gesteld en alle ethische kwesties achterwege gelaten. Misschien is mijn redenatie wel hardstikke krom. Maar als het begin er is, waar zal dat dan toe leiden in de verre toekomst? Wanneer wordt de hoogste heilige graal bereikt? Zal er ooit wel met het grootste gemak van alles gemanipuleerd kunnen worden? Zal die tijdmachine er komen? Uiteindelijk hoop ik dat we unieke wezens blijven en dat de wereld zich gewoon op de natuurlijke wijze verder zal ontwikkelen. Alhoewel ik zou tekenen voor negen levens.