Brief aan Darwin
Geachte heer Darwin,
Ter gelegenheid van Uw tweehonderdste geboortejaar ontvangt U iedere zaterdag in de Volkskrant een brief waarin een moderne kijk op Uw evolutietheorie wordt gegeven. Uw schrijvers leren U veel over de huidige wetenschap. Het zal U dus niet ontgaan zijn dat het onderwerp natuurlijke selectie de afgelopen jaren met veel nieuwe inzichten is verfijnd. Want zoals U intussen weet, is het nu zelfs tot op zekere hoogte mogelijk om uit te rekenen hoe efficiënt verschillende eigenschappen door ‘genen’ aan het nageslacht worden doorgegeven. Er zijn al heel wat genen gemengd op aarde (zo’n zes miljard mensen) en er lopen veel mensen met geweldige uiterlijke kenmerken rond. U zou het eens moeten zien: donkere en blanke huiden zijn gemixt tot allerlei huidtinten, haardossen variëren van kroezend tot krullend of stijl. En de gebitten van mensen zijn in betere staat. Mensen met een uniek uiterlijk verdienen zelfs veel geld met hun uiterlijke schoonheid. Ik schrijf mijn brief aan U omdat mijn eigen evolutie één dezer jaren nadert. In Uw tijd hadden vrouwen op hun tweeëndertigste allang gebaard, maar ik heb het krijgen van nakomelingen tot nog toe uit weten te stellen. Dat is nog niet zo heel gek want tegenwoordig ligt de gemiddelde leeftijd voor het krijgen van een eerste kind op dertig jaar. Omdat ik dus nog aan de beurt ben om mezelf voort te planten, is het mijn natuurlijke drang om de man met de beste kwaliteit genen te vinden en dat mijn lichaam een mooi resultaat creëert. Ik bedacht me ineens dat het wel eens onvoordelig uit kan pakken als mijn nazaten alle minder geschikte uiterlijke kenmerken van zowel mij als de vader erven. Gelukkig tonen Uw inzichten en de pracht van de natuur waarover ik mij dagelijks verwonder, dat natuurlijke selectie een heel krachtig mechanisme is, wat (bijna) altijd de sterkste genen uitzoekt. Daarom zullen mijn kinderen waarschijnlijk gezegend zijn met de mooiste kenmerken van hun ouders. En waar men in uw tijd vooral dacht aan het sterkste lichaam, vertalen we 'sterk' nu ook als vorm van intelligentie, creativiteit en sociale handigheid. Maar bovenal; al mochten er per ongeluk wat genen van 'slechtere' kwaliteit aan mijn nakomelingen worden doorgegeven, dan zullen zij natuurlijk nog steeds geweldige creaties zijn, want al het leven is wonderbaarlijk. Ik zie nog wel op tegen die zwangerschap en het bevallen. Maar ik vertrouw erop dat moeder natuur ervan uitgaat dat mij dat goed afgaat.
Met vriendelijke groet,
Chantal.